Istorijat zgrade Opštine Palilula

Sedište Gradske opštine Palilula nalazi se u Takovskoj ulici 12, u zgradi koja je do 1954. godine pripadala Zadužbini Agnije i Mihaila Srećkovića iz Beograda. Sredstvima zadužbine je na mestu stare zadužbinske zgrade, 1938. godine, podignuta nova u kojoj se danas nalazi sedište Gradske opštine Palilula.          

            Testamentom od 1919. godine, Mihailo Srećković zaveštao je imanje, koje je, kako se navodi, stekao sa suprugom Agnijom „uz veliku štednju“ u Takovskoj ulici 12 i 14, za pomoć siromašnim porodicama aktivnih i rezervnih oficira i podoficira.

Zadužbina je zvanično formirana Ukazom kralja Aleksandra I, pod nazivom „Zadužbina Agnije i Mihaila Srećkovića, đenerala iz Beograda, za prosvetne i humane ciljeve“, 21. februara 1924. godine. Zadužbinom je rukovodio "Zadužbinski Savet Ministarstva prosvete".

Na imanju Zadužbine u Takovskoj 12 i 14 najpre su izgrađena tri prizemna paviljona sa po pet stanova. Posle smrti Mihaila Srećkovića, njegova supruga Agnija, u saradnji sa Zadužbinskim odsekom Ministarstva prosvete, ustupa pod određenim ugovornim obavezama, arhitekti Milanu Antonoviću i dr Mihailu Simiću, industrijalcu iz Beograda, prazan plac na kome su izgradili pomenute stanove. Oni su imali pravo „eksploatacije svih stanova za vreme od 15 godina, a po isteku tog vremena prelaze bez naknade u svojinu Zadužbine“.

Krajem 1937. godine Zadužbina postaje vlasnik stanova, koje je odmah porušila i na istom mestu već sledeće godine izgradila zgradu sa pet spratova u Takovskoj 12. „Dozvola za upotrebu građevine“, kako se navodi, u dokumentima Arhiva Srbije, izdata je 27. decembra 1938. godine.

Zgrada 1954. godine, postaje poslovni prostor Narodnog odbora opštine Palilula, da bi 1958. godine bila nacionalizovana i proglašena društvenom svojinom. Rešenjem Odeljenja za komunalno-stambene i imovinsko-pravne poslove Skupštine opštine Palilula, 1966. godine određena je i data naknada ranijem vlasniku, Zadužbini Agnije i Mihaila Srećkovića.

Današnja zgrada Gradske opštine Palilula pretrpela je vremenom više adaptacija i rekonstrukcija, ali je sačuvala svoj prvobitni izgled.