Naselja na levoj obali Dunava

Na levoj obali Dunava postoji osam mesnih zajednica: MZ Dunavski venac kojoj pripada Krnjača, MZ Kotež, MZ Stara Borča, MZ Borča greda, MZ Nova Borča, koje obuhavataju naselje Borča, MZ Ovča, MZ Reva, MZ Padinska Skela sa naseljima  Jabučki Rit, Glogonjski rit, Besni fok, Vrbovsko, Dunavac, Tovilište i Preliv.

            U ovim naseljima živi oko 100.000 stanovnika. Područje grada Beograda na levoj obali Dunava danas je jedan od najplodnijih reona Srbije. Oivičeno je nasipom izgrađenim 1933. godine, koji ga štiti od mogućeg izlivanja Dunava i njegove pritoke Tamiša.

Krnjača

            Prvo naselje na levoj obali Dunava, u koje se stiže prelaskom Pančevačkog mosta, jeste Krnjača. Prvi stanovnici Krnjače bili su stočari iz susednih banatskih sela, koji su doterivali stoku na ispašu, i počeli da naseljavaju ovaj prostor 1913. godine. Podizali su kolibe od trske i ilovače na često plavljenom području, ali uprkos poplavama, ipak su tu ostajali.

            Veću pažnju ovaj kraj je privukao tek 1929. godine, kada je počela meliorizacija Pančevačkog rita. Tada je počelo značajnije naseljavanje Krnjače radnicima koji su radili na nasipima i odvodnim kanalima.

            Jedno od naselja u Krnjači je naselje Reva, koje je pre svega industrijska i ekonomska zona sa brojnim skladištima i hangarima. Poznata je po rasadnicima koji se nalaze u naselju.

            Močvara Reva je izdužena od zapada ka istoku, paralelno sa kanalom Sebeš.

Kotež

            Sa leve strane Zrenjaninskog puta kad se ide od Beograda ulazi se u naselje Kotež koje je podignuto 1968. godine. Izgrađeno je kao radničko naselje zaposlenih u "Mostogradnji", MUP-u, građevinskom preduzeću "Rad" i drugim preduzećima. Vremenom se Kotež širio gradnjom velikog broja porodičnih kuća bez dozvole po obodu naselja, što je dovelo do problema sa kanalizacijom na inače podvodnom području.

Borča

            Naselje Borča nalazi se na levoj obali Dunava, zapadno od puta koji vodi od Beograda ka Zrenjaninu, sa leve strane Zrenjaninskog puta. Udaljeno je od Beograda oko 13 kilometara i podeljeno je na tri mesne zajednice: Stara Borča, Nova Borča i Borča greda.

            Naselje Borča je jedno od najstarijih naselja u Pančevačkom ritu. U istorijskim dokumentima Borča se pominje još 1456. godine kao sastavni deo Sremske Županje, po imenu  Barczi. U nekim dokumentima  iz 16. veka upisana je kao ostrvo Borča povezano sa Beogradom skelom preko Dunava, koja je bila  saobraćajna veza između Beograda i Temišvara. Borča se pominje i u sukobima Turske i Austrije oko Beogradskog pašaluka. Pala je pod upravu Austrije u avgustu 1717. godine u čijem će sastavu ostati sve do 1918.godine. Stanovnici Borče su u tom periodu teško dolazili do odobrenja za otvaranje škole na srpskom jeziku i za podizanje crkve. Austrijske vlasti su sve činile da privole decu da pohađaju nemačke i mađarske škole. Crkva u Borči je podignuta 1799. godine, a škola je izgrađena posle crkve, na kraju 18. i početkom 19. veka.

 Ovča

            Ovča je udaljena od Beograda 15 kilometara i spada, uz Borču, među najstarija naselja na levoj obali Dunava. Po predanju Ovča je dobila ime po glavnom zanimanju svojih žitelja - ovčarima. Usled ratova, raznih dobrovoljnih i prinudnih seoba početkom 19. veka teritoriju današnje Ovče naseljavaju Rumuni, tako da je Ovča postala i ostala pretežno rumunsko selo.

            U blizini Ovče nalazi se izvorište slane vode koje je otkriveno pre Drugog svetskog rata, koje meštani Ovče nazivaju banjom. Reč je o lekovitoj slanoj vodi koja ima joda, soli i ostalih korisnih sastojaka. Prema nekim podacima radi se o morskoj vodi, ili preciznije to je "fosilna slana voda" poreklom iz micanskog mora, koje je prema pretpostavci ovde postojalo pre 15 do 30 miliona godina.

Padinska Skela

            Najudaljenija mesna zajednica na opštini Palilula je MZ Padinska Skela koja obuhvata sledeća naselja: Padinska Skela, Kovilovo, Glogonjski rit, Jabučki rit, Vrbovsko, Besni fok i Dunavac. Ovo područje su najpre počeli da naseljavaju stočari početkom 20. veka, kasnije i radnici koji su radili na melioraciji Pančevačkog rita. Naziv je dobilo po prvim stočarima i zakupcima zemljišta, Slovacima iz sela Padine iz Banata. Oni su se prevozili skelom, pa je po njihovom selu Padine i po skeli dobilo ime Padinska Skela.

            Padinska Skela je udaljena od Beograda oko 18 kilometara. Sastoji se od dela koji se zove Tovilište, novog naselja, srednjeg naselja i starog naselja.      Kovilovo se nalazi oko tri kilometra pre Padinske Skele levo od Zrenjaninskog puta (iz pravca Beograda) od kojeg je udaljeno oko jedan kilometar.

            Takođe, tri kilometra pre Padinske Skele, a desno od Zrenjaninskog puta udaljeno od njega oko četiri kilometra, nalazi se naselje Glogonjski rit.   Sledeće naselje, Jabučki rit, udaljeno je od Zrenjaninskog puta 11 kilometar i oko 25 kilometara od grada.

            Naselje Vrbovsko se nalazi oko pet kilometara iz Padinske Skele prema Zrenjaninu, levo od Zrenjaninskog puta, odnosno 25 kilometara od grada.

            Besni fok je udaljen oko šest kilometara od Padinske Skele prema Zrenjaninu levo od Zrenjaninskog puta.

             Dunavac se nalazi na oko 15 kilometara od Padinske Skele prema Zrenjaninu, desno od Zrenjaninskog puta.